تغذیه مناسب برای افزایش قد کودکان

بیشترین رهنمودها به نقش غیر قابل تردید یک برنامه تغذیه متناسب و متعادل و متنوع که دربردارنده تمامی درشت و ریز مغذی‌های مورد نیاز در هزار روز اول زندگی (270 روز دوران حاملگی و سال‌های اول در ایام رویانی و جنینی و نوزادی و کودکی). در حقیقت در هزار روز اول، برای تمام عمر برنامه ریزی بنیادی صورت می‌پذیرد.

البته بهره مندی از یک سبک زندگی مناسب و تغذیه متعادل علاوه بر این دوران‌ها در نوجوانی و جوانی و تمامی دوران‌های زندگی جهت رشد و بالندگی و جان و توان مقابله با تقابلات محیطی و افزایش امید به زندگی طولانی در تمامی برهه‌های زندگی لازم می‌باشد زیرا که کلیه سنگ بنای ساختاری – هدایتی و تأمین انرژی را برای فعالیت‌های ارگان‌های حیات بخش غیرارادی و ارادی و رشد و ترمیم را درقالب تأمین پروتئین و انواع اسیدآمینه‌های ضروری و غیر ضروری، ویتامین‌های محلول در آب و چربی- مواد معدنی ساختاری و حمایتی و کربوهیدرات‌ها (تک، دو و چند قندی) و اسیدهای چرب (دارای یک و چند باند مضاعف اشباع نشده را در حد متعادل در هر برهه‌ای از سنین مختلف را تأمین می‌نماید.

البته مایعات و آب سالم و گوارا، میان وعده‌های بین روز و عصرانه و قبل از خواب و گنجانیدن چهارگروه اصلی در جیره روزانه (نان و غلات و سبزیجات و میوه‌های گوناگون در هر فصلی از سال و شیر ولبنیات و گوشت‌های قرمز و سفید (ماکیان و آبزیان) و یا جایگزین نمودن آنها از طریق تلفیق حبوبات و غلات و تخم مرغ و انواع دانه‌ها و مغزهای روغنی در حدنیاز در هر برهه‌ای از روند زندگی از اهم واجبات می‌باشد.

 نقش خواب به‌موقع، راحت و عمیق در افزیش ترشح هورمون رشد

یکی از عوامل مهم تاثیرگذار، ترشح کافی هورمون رشد است که چند ساعتی بعد از خواب عمیق رخ می‌دهد.

کودکان و نوجوانان و جوانان حتی میانسالان و سالمندانی که طالب رشد و بالندگی و ترمیم و بازسازی و سم زدایی و پویایی جسم و فکر و اندیشه خود می‌باشند باید از شب بیداری و روز خوابی‌ها پرهیز نمایند.

هیچ عاملی جایگزین یک خواب راحت و عمیق زود هنگام بعد از غروب آفتاب نمی‌گردد.

افزایش رشد با تنفس عمیق

 از جمله مهم‌ترین فاکتورهای زندگی و ادامه حیات با نشاط و سالم، تنفس عمیق و صحیح و تأمین اکسیژن کافی بدون آلودگی می‌باشد.

باید سعی شود که در هر دم و بازدم (در هوای آزاد که عاری از ریزگردها و گازهای سمی بوده) علاوه بر استفاده از ظرفیت کامل ریه‌ها با تنفس عمیق، تنفس شکمی را نیز با کشیدن دیافراگم بداخل شکم و افزایش حجم هواگیری ریه‌ها، اکسیژن کافی را به تک تک سلول‌ها هدایت و گاز کربنیک آنها را گرفته با بازدم کامل به بیرون از بدن هدایت نمود.